ถัน ยฺหวิ่นเสียน (จีน: 談允賢; พินอิน: Tán Yǔnxián; ค.ศ. 1461–1554) เป็นแพทย์หญิงในช่วงราชวงศ์หมิงของประเทศจีนย่าของถัน ยฺหวิ่นเสียน เป็นธิดาของแพทย์คนหนึ่ง และสมรสกับชายผู้หนึ่งซึ่งต้องการเล่าเรียนแพทยศาสตร์จากบิดาของนาง ทั้งคู่มีบุตรชายสองคนซึ่งสอบผ่านเป็นขุนนาง หนึ่งในบุตรชายสองคนนี้คือบิดาของถัน ยฺหวิ่นเสียน ปู่ย่ารักถัน ยฺหวิ่นเสียน มาก จึงถ่ายทอดศิลปวิทยาทางแพทย์ให้แก่นางจนหมดสิ้น ภายหลัง ถัน ยฺหวิ่นเสียน ออกเรือน เลี้ยงเด็กสี่คน และออกรักษาโรคแก่สตรีโดยเฉพาะ จนถึงแก่กรรมเมื่ออายุได้ 93 ปี[1]